- وزارت دفاع با تصمیمی حیاتی در رقابت جهانی فناوری مواجه است و بر اهمیت جنگ دیجیتال و داده تأکید می‌کند.
- سامانتا کلارک از پالانتیر بر تردید ارتش ایالات متحده در پذیرش راه‌حل‌های نرم‌افزاری تجاری تأکید می‌کند که تهدیدی برای امنیت ملی از طریق روش‌های تأمین مالی قدیمی به شمار می‌رود.
- تنها بخش کوچکی (کمتر از ۱٪) از بودجه دفاعی به خرید نرم‌افزار اختصاص یافته است که خطر شکاف فناوری با رقبای بین‌المللی را به همراه دارد.
- در ماه مارس، وزیر دفاع پیت هیگست، نیاز حیاتی به “جنگ نرم‌افزاری” را مورد تأکید قرار داد اما با چالش‌های بوروکراتیک ریشه‌دار در پنتاگون مواجه شد.
- تفاوت در هزینه‌های نرم‌افزاری چشمگیر است: ۵ میلیارد دلار از پنتاگون در مقابل ۲۲۷ میلیارد دلار از بخش خصوصی، که یک شکاف فلسفی بین نوآوری و سنت را نشان می‌دهد.
- پالانتیر همچنان بازیگر کلیدی در این تحول است، اما رشد ممکن است تحت تأثیر ارزیابی بیش از حد قرار گیرد که نیاز به سازگاری استراتژیک را برجسته می‌کند.
- پذیرش سریع نرم‌افزارهای تجاری برای حفظ رهبری ایالات متحده در سناریوهای دفاعی مبتنی بر فناوری در آینده ضروری است.
در میان شدت رقابت جهانی فناوری امروز، وزارت دفاع با یک تصمیم حیاتی مواجه است. صحنه برای یک رویارویی دیجیتال آماده است جایی که میدان جنگ دیگر با قلمروهای فیزیکی تعریف نمی‌شود بلکه با خطوط کد و جریان‌های داده مشخص می‌شود. سامانتا کلارک، مشاور ارشد پالانتیر تکنولوژیز، بر یک موضوع مهم تأکید کرده است: تردید ارتش ایالات متحده در پذیرش کامل راه‌حل‌های نرم‌افزاری تجاری.
بینش‌های کلارک از یک مقاله سیاستی قانع‌کننده که او به‌طور مشترک نوشته است، ناشی می‌شود و به تخصص از کریدورهای دفاع و فناوری می‌پردازد. نویسندگان ادعا می‌کنند که امنیت ملی آمریکا به قدرت فناوری آن وابسته است، اما پنتاگون به‌طور کندی عمل کرده و به روش‌های تأمین مالی قدیمی وابسته است. یافته‌های آنها روشن است: کمتر از ۱٪ از بودجه دفاعی به خرید نرم‌افزار اختصاص یافته است. این کمبود می‌تواند شکاف فناوری بین ایالات متحده و رقبای بین‌المللی آن را که به سرعت به تسلیحات پیشرفته مجهز می‌شوند، گسترش دهد.
ماه مارس یک فشار مهم را به همراه داشت زمانی که وزیر دفاع پیت هیگست یادداشتی صادر کرد که بر ضرورت پذیرش “جنگ نرم‌افزاری” تأکید می‌کرد. این تنها یک اشاره به روندهای آینده نبود بلکه یک شناسایی واضح از واقعیت امروز بود. با این حال، پژواک این دستور باید در بوروکراسی عمیق پنتاگون نفوذ کند تا تغییر واقعی به وجود آورد.
آنچه در خطر است فراتر از بودجه‌ها و بایت‌ها است. این را در نظر بگیرید: در حالی که پنتاگون به آرامی ۵ میلیارد دلار برای توسعه نرم‌افزار اختصاص می‌دهد، غول‌های فناوری خصوصی ۲۲۷ میلیارد دلار را به کار می‌برند—تضادی که دفاع را در گرد و غبار دیجیتال به جا می‌گذارد. این عدم تعادل بیشتر از یک شکاف تأمین مالی را نشان می‌دهد؛ این یک انتخاب فلسفی است درباره اینکه چه چیزی باید در اولویت باشد—نوآوری یا سنت.
پالانتیر، که به شدت در آستانه این تحول ایستاده است، مسیر خود را در میان این تغییرات تکتونیکی ترسیم می‌کند. با بهره‌مندی از قراردادهای دولتی، درآمدهای آن افزایش می‌یابد و با مسیر خوش‌بینانه‌ای که روزگاری مشابه ابتکارات اولیه تسلا بود، هم‌راستا است. با این حال، ناظران صنعت به دو سایه ارزیابی بیش از حد و رشد متوسط اشاره می‌کنند، عناصری که ذینفعان را به یاد جاده پیش رو می‌اندازد.
پذیرش نرم‌افزارهای تجاری نباید سوالی از این باشد که آیا بلکه سوالی از این باشد که چه زمانی. سرعتی که پنتاگون در تغییر خود تسریع می‌کند، تعیین می‌کند که آیا آمریکا در تئاترهای مبتنی بر فناوری فردا پیشرو است یا عقب می‌ماند.
معضل نرم‌افزاری پنتاگون: رقابتی در برابر زمان در جنگ دیجیتال
مقدمه
در چشم‌انداز به سرعت در حال تحول فناوری جهانی، وزارت دفاع (DoD) در یک نقطه حیاتی قرار دارد. سامانتا کلارک، مشاور ارشد در پالانتیر تکنولوژیز، یک نگرانی حیاتی را مورد تأکید قرار داده است: تردید ارتش ایالات متحده در پذیرش راه‌حل‌های نرم‌افزاری تجاری، بر لبه فناوری آن تأثیر منفی می‌گذارد. این مقاله به بررسی بیشتر این موضوع می‌پردازد و بینش‌ها، روندهای بازار و راه‌حل‌های قابل اقدام را ارائه می‌دهد.
وضعیت خرید نرم‌افزار در صنعت دفاع
فرآیند خرید نرم‌افزار در بخش دفاع به‌طور قابل توجهی کند است. با کمتر از ۱٪ از بودجه‌اش که به نرم‌افزار اختصاص یافته است، پنتاگون در خطر عقب‌ماندگی از رقبای بین‌المللی قرار دارد. در مقابل، بخش خصوصی سرمایه‌گذاری بیشتری انجام می‌دهد—۲۲۷ میلیارد دلار در سال—که عدم تعادل چشمگیری در اولویت‌های تأمین مالی را نشان می‌دهد.
وابستگی مداوم DoD به روش‌های تأمین مالی سنتی و توسعه نرم‌افزار خاص نظامی اغلب منجر به نوآوری کند و تأخیر در پیاده‌سازی پیشرفت‌های فناوری ضروری می‌شود. این نه تنها بر کارایی عملیاتی تأثیر می‌گذارد بلکه خطرات امنیت ملی را نیز به همراه دارد.
مراحل عملی برای تسریع پذیرش نرم‌افزار
1. بازنگری در فرآیندهای تأمین مالی:
پروتکل‌های خرید را ساده و مدرن کنید تا چابکی و پاسخگویی به پیشرفت‌های فناوری را ترویج دهید.
2. تقویت مشارکت‌های عمومی-خصوصی:
با شرکت‌های فناوری همکاری کنید تا از راه‌حل‌های تجاری موجود (COTS) بهره‌برداری کنید و ابتکارات مشترک و توسعه مشترک را تشویق کنید.
3. اولویت‌بندی تأمین مالی برای نوآوری:
بودجه دفاعی را برای خرید نرم‌افزار مجدداً تخصیص داده و افزایش دهید و بر روی راه‌حل‌های مقیاس‌پذیر و قابل انطباق تمرکز کنید.
4. پیاده‌سازی یکپارچگی مستمر/توسعه مستمر (CI/CD):
شیوه‌های CI/CD را برای بهبود فرآیندهای به‌روزرسانی نرم‌افزار و کاهش دوره‌های توسعه به کار گیرید.
اهمیت پذیرش جنگ نرم‌افزاری
یادداشت اخیر وزیر دفاع پیت هیگست بر ضرورت “جنگ نرم‌افزاری” تأکید کرد. این رویکرد از قابلیت‌های نرم‌افزاری برای بهینه‌سازی عملیات نظامی استفاده می‌کند و امکان تصمیم‌گیری سریع و پاسخگویی را فراهم می‌آورد. با این حال، تغییر در عمل نیاز به پشتیبانی از اقداماتی قوی در بوروکراسی عمیق نظامی دارد.
موارد استفاده واقعی و روندهای فناوری
– هوش مصنوعی و یادگیری ماشین:
نرم‌افزارهای مبتنی بر هوش مصنوعی می‌توانند تهدیدات بالقوه را پیش‌بینی کرده و وظایف تکراری را خودکار کنند و به‌طور قابل توجهی هوش نظامی و کارایی عملیاتی را افزایش دهند.
– تقویت امنیت سایبری:
استفاده از راه‌حل‌های نرم‌افزاری تجاری پیشرفته می‌تواند سازوکارهای دفاعی ایالات متحده را در برابر تهدیدات سایبری تقویت کند و ایمنی زیرساخت‌های حیاتی را تضمین کند.
جنجال‌ها و محدودیت‌ها
در حالی که پذیرش نرم‌افزارهای تجاری مزایای زیادی را ارائه می‌دهد، موانع احتمالی شامل نگرانی‌های امنیتی، مشکلات سازگاری با سیستم‌های موجود و وابستگی بیش از حد به فروشندگان خارجی است. شفافیت در مشارکت‌ها و ممیزی‌های منظم برای کاهش این خطرات ضروری است.
پیش‌بینی بازار و پیش‌بینی‌های صنعتی
با تنگ شدن بودجه‌های دفاعی در سطح جهانی، انتظار می‌رود که وابستگی به راه‌حل‌های نرم‌افزاری تجاری بر استراتژی‌های دفاعی آینده تسلط یابد. شرکت‌هایی مانند پالانتیر احتمالاً در این اکوسیستم در حال تحول شکوفا خواهند شد و پیش‌بینی‌های بازار نشان‌دهنده یک مسیر صعودی ثابت در سرمایه‌گذاری‌های فناوری دفاعی است.
نتیجه‌گیری و توصیه‌های قابل اقدام
ضرورت پذیرش راه‌حل‌های نرم‌افزاری تجاری توسط ارتش ایالات متحده غیرقابل انکار است. با بازنگری در روش‌های تأمین مالی، تشویق همکاری‌های عمومی-خصوصی و اختصاص بودجه بیشتری به نوآوری نرم‌افزاری، DoD می‌تواند برتری فناوری خود را بازپس گیرد. تصمیم‌گیرندگان باید فناوری‌های جدید را با پیاده‌سازی‌های کوچک آزمایش کرده، تأثیر آنها را ارزیابی کرده و نوآوری‌های موفق را به سرعت مقیاس دهند.
برای اطلاعات بیشتر در مورد تلاقی فناوری و دفاع، به پالانتیر تکنولوژیز مراجعه کنید.
نکات سریع برای پیاده‌سازی فوری
– یک ممیزی فناوری انجام دهید تا شکاف‌های موجود در قابلیت‌های نرم‌افزاری فعلی را شناسایی کنید.
– یک گروه کاری اختصاصی برای نظارت بر انتقال به سمت راه‌حل‌های تجاری ایجاد کنید.
– در کارگاه‌ها و فروم‌ها با نوآوران فناوری شرکت کنید تا فرهنگ همکاری و به اشتراک‌گذاری دانش را تقویت کنید.
با انجام این اقدامات پیشگیرانه، وزارت دفاع می‌تواند نه تنها شکاف فناوری موجود را ببندد بلکه رهبری پایدار در عصر دیجیتال را نیز تضمین کند.
